DERESZ
Nowy Dwór k/Koronowa
BRYCZKI I POWOZY
Kolekcja bryczek, powozów, uprzęży i zaprzęgi jakimi dysponuje klub
OBOZY I ZIMOWISKA
Obozy letnie i zimowiska dla dzieci i młodzieży. Wypoczynek z nauką jazdy konnej.
Nie od dzisiaj wiadomo, że członkowie KJ Deresz żyją wydarzeniami z życia klubu co najmniej trzy razy: przeżywają przygotowania do nich, przeżywają udział, przeżywają wspomnienia. Może kiedyś ktoś to zbada i nada zjawisku jednostkę chorobową. Póki co nie da się tego ani badać, ani leczyć.
Dlatego nikt nie jest pewien, czy kibicowanie w Hubretusie wywarło takie wrażenie na 6-letniej Oldze, czy jej ciocia Ewelina jeszcze do teraz przeżywa emocje z tego biegu i dziecko jest notorycznie indoktrynowane pasją jeździecką starszej krewnej. Dość, że dzewczynka popełniła wielce udany rysunek pt. "Baletka goni lisa". Mamy ogromną przyjemność zamieścić kopię tej pracy na naszej stronie. Aby niezorientowani mogli również docenić kunszt, doskonałą pamięć graficzną i wierność kreski naszej małej autorki, obok zamieszczamy zdjęcie Baletki, nie goniącej lisa.
Jak co roku, jesienią Klub żyje gonitwami za lisem. Zgodnie z niepisaną tradycyją wspomnienie św. Huberta uczciliśmy dwukrotnie:
- 14 października - biegiem głównym (w składzie młodzieżowym)
- 21 października - kameralną dogrywką (dla wypłowiałych lisów :)
Zachęcamy do kronikarskiego podsumowania oraz obejrzenia fotorelacji z obu biegów w dalszej części artykułu.
A jeśli ktoś woli mieć te zdjęcia u siebie to klikając poniższe linki można pobrać pełne archiwa ze zdjęciami:
Hubertus - bieg główny (14.10.2017) Hubertus - dogrywka (21.10.2017)
Bieg główny - 14 października 2017
Bardzo licznie stawili się jeźdźcy do biegu młodzieżowego. W pogoń za lisem ruszyło praktycznie wszystko co stało w stajni i nadawało się do biegu. Starzy wyjadacze tym razem zabezpieczali imprezę logistycznie. Bieg poprowadził Michał Adamkiewicz, zaś funkcja kontr-mastra przypadła Magdalenie Mikołajczak. Asystę poprowadzić podjął się Bartosz Szews. Prowadzący zastęp pościgowy oraz prowadzący asystę byli jedynymi jeźdźcami w zastępie! Pozostały skład to same amazonki. Brawo dziewczyny!!!
Motto:
... „Daj nam wiarę, że to ma sens,
Że nie trzeba żałować przyjaciół,
Gdziekolwiek są dobrze im jest
Bo są z nami choć w innej postaci.
I przekonaj, że tak ma być,
Że po głosach wciąż drży powietrze,
Że odeszli po to by żyć.
I tym razem będą żyć wiecznie”...
(autor Szymon Mucha)
Z tego wynika sens obchodzenia urodzin - zawsze.
Dzisiaj Pani Jadwigi Pasturczak - SETNYCH.
Z tych lat przeżyła 97, ostatnich 35 jako członek Klubu, instruktorka,
dobry duch jeździectwa, tradycji kawaleryjskich.
Zmarła trzy lata temu.
Dzisiaj w Dereszu Jej sposób nauki jazdy konnej jest kultywowany
(szczególnie przez instruktorów „z Jej ręki”). W Klubie i nie tylko do
potocznego języka przeszły powiedzenia, określenia, komendy których
używała.
Miała ciekawe, chociaż czasami, ciężkie życie.
Trudno sobie wyobrazić jak obchodziła swoje 27 urodziny podczas
Powstania Warszawskiego. Była w nim łączniczką.
Na wielu z nas wywarła duży wpływ. Wiele nas nauczyła.
Dziękujemy Pani Jadziu!
Lila i Witold Barcikowscy
Spotkajmy się, by zapalić znicz – 25 sierpnia 2017 o godz. 19
Cmentarz Nowofarny Bydgoszcz ul. Artyleryjska 10
Jest nam niezmiernie miło poinformować, iż 23 listopada 2016 roku otrzymaliśmy oficjalne potwierdzenie nadania naszemu klubowi przez Polski Związek Jeździecki certyfikatu kat. II.
Jest to wynik ogromnej pracy jaką członkowie klubu włożyli w przygotowanie i przeprowadzenie procedury certyfikacyjnej oraz zaprezentowanie dorobku klubu i myśli szkoleniowej w trakcie wizytacji przedstawicieli PZJ. Szczególne wyrazy uznania dla naszych instruktorów oraz osób, które wzięły na siebie ciężar i odpowiedzialność przebrnięcia przez wszystkie sprawy formalne i wykazania kwalifikacji klubu przed komisją PZJ.
Wspomnienie o Pani Jadwidze? Jak to napisać? O czym? Przecież tyle wspomnień ilu nas. Każdy ma swoje. Wszystkich nas uczyła. Nasze dzieci, ba wnuki nawet. Pamięcią sięgam lat sześćdziesiątych - ZIELONYCH.
Później przerwa prawie dwudziestoletnia i DERESZ.
Pani Jadwiga ta sama wymagająca, czuła na każdy szczegół dosiadu, nogi, ręki. A przed jazdą te zaklejki, słomki - rygor, ostre czasem dosadne "ułańskie" słowa. Później to docenialiśmy. W innych stajniach na obcych maneżach pytania: kto was uczył ? Dobrze siedzicie!